Często zawód psychologa jest utożsamiany z rolą psychoterapeuty. Nie każdy psycholog jednak jest psychoterapeutą. Z drugiej strony – jeśli chcemy pracować jako psychoterapeuta – niekoniecznie musimy mieć ukończone studia psychologiczne.
Psycholog
Psycholog, po ukończeniu pięcioletnich studiów magisterskich, posiada kwalifikacje do sporządzania diagnozy psychologicznej, opiniowania, orzekania na temat psychicznego funkcjonowania człowieka. Psycholog może prowadzić psychoedukację i psychoprofilaktykę różnych zaburzeń – organizując np. wśród młodzieży pogadanki na temat powstawania uzależnień od substancji psychoaktywnych, treningi umiejętności społecznych czy wykłady dla rodziców dotyczące określonych metod wychowawczych. Psycholog, posiadając wiedzę na temat psychicznego funkcjonowania człowieka może prowadzić różnego rodzaju poradnictwo, które przynosi pomoc w różnorodnych problemach życia codziennego. Psycholog prowadzi również oddziaływania określane jako interwencja kryzysowa – jest to pomoc psychologiczna w nagłych, trudnych sytuacjach życiowych. Utrata pracy, wypadek, choroba, rozstanie – to sytuacje, które u większości osób wywołują kryzys emocjonalny. W takiej sytuacji warto skorzystać z pomocy psychologa, który pomoże uporządkować emocje i wykorzystać potencjał rozwojowy kryzysu. Taki psycholog powinien jednak mieć ukończone określone kursy przygotowujące do pełnienia roli interwenta. Podczas konsultacji warto zapytać psychologa czy posiada takie kwalifikacje. Zawsze możemy również poprosić o przedstawienie odpowiednich dokumentów.
Psychoterapeuta
Psychoterapeuta to człowiek, który bardzo często jest również psychologiem, ale może też być socjologiem, lekarzem bądź posiadać jeszcze inne wykształcenie, najczęściej humanistyczne. Psychoterapeuta zajmuje się prowadzeniem oddziaływań ukierunkowanych na uzyskanie zmiany w życiu Pacjenta. Zmiana ta może dotyczyć obszaru zachowania, emocji , myślenia lub po prostu samoświadomości. Ma służyć polepszeniu jakości życia człowieka, który zgłasza się do psychoterapeuty. W zależności od modalności, w której szkolił się psychoterapeuta – zmiana ta jest różnie rozumiana, ale zawsze ma służyć zdrowiu, lepszemu rozumieniu siebie i w związku z tym lepszemu przystosowaniu do warunków, jakie stwarza nam życie. W tym rozumieniu psychoterapia jest więc formą leczenia zaburzeń psychicznych.
Aby zostać psychoterapeutą należy ukończyć wieloletnie szkolenie psychoterapeutyczne, własną terapię treningową oraz regularnie korzystać z superwizji (pomocy bardziej doświadczonego terapeuty). Nie obawiajmy się pytać o te wszystkie kwalifikacje, prośmy o przedstawienie dyplomów, zaświadczeń, certyfikatów. Psycholog, który nie ma certyfikatu psychoterapeuty – nie ma kwalifikacji do prowadzenia profesjonalnej, długoterminowej psychoterapii. Psycholog, który jest w trakcie realizowania szkoły psychoterapii, po ukończeniu drugiego roku takiej szkoły – ma zazwyczaj wystarczającą wiedzę, aby rozpocząć praktykę psychoterapeutyczną pod superwizją. Warto zdawać sobie sprawę z tych wszystkich rozróżnień, aby nie mieć niepotrzebnych wątpliwości podczas korzystania z pomocy psychologicznej bądź psychoterapeutycznej. Pewność daje poczucie bezpieczeństwa.