Czym jest lęk?
Przeżywam lęk – czy to choroba? Czy jestem nienormalny? Daczego wciąż się boję? – takie pytania często słyszę w gabinecie. Lęk jest sygnałem ostrzegawczym – natura wyposażyła nas w tą emocję, aby zwiększyć nasze szanse na przetrwanie. Jeśli spotkasz w górach niedźwiedzia – przestraszysz się i najprawdopodobniej uciekniesz. Lęk w takiej sytuacji jest jak najbardziej przystosowawczy – uruchamia w organizmie szereg reakcji biochemicznych składających się na odruch „walcz/uciekaj”. Takie było założenie natury – adekwatna reakcja na zagrożenie umożliwia ochronę życia i zdrowia.
Co jednak w sytuacji kiedy boimy się wyjść z domu, kiedy boimy się spotkań z ludźmi lub dopadają nas bezzasadne ataki paniki? Kiedy lęk nie ma racjonalnego uzasadnienia, jest nieadekwatny do sytuacji, kiedy jego siła uniemożliwia nam normalne funkcjonowanie – mówimy o zaburzeniach lękowych. Może to być fobia (np. agorafobia – lęk przed otwartą przestrzenią, fobia społeczna – lęk przed ekspozycją publiczną), lęk uogólniony, lęk napadowy (ataki paniki), zaburzenia lękowe pod postacią somatyczną (różnego rodzaju dolegliwości z poziomu ciała).
Czy potrzebna mi psychoterapia?
W zaburzeniach lękowych psychoterapia może być bardzo skuteczna. Często samo uświadomienie sobie właściwej przyczyny lęku działa terapeutycznie – przywraca poczucie kontroli i wyzwala z bezsilności. Niekiedy samym problemem bywa nie tyle odczuwany lęk, co nieumiejętność poradzenia sobie z nieprzyjemnym stanem skojarzonym z lękiem. W takim przypadku oswajanie lęku daje dobre rezultaty. Lękowa interpretacja bodźców pochodzących z ciała oraz lęk przed lękiem – to błędne koło, które możemy przerwać podejmując próbę rozumienia mechanizmów funkcjonowania pobudzenia lękowego. Taką możliwość daje psychoterapia.
Odczuwany lęk bywa także objawem pewnych nieświadomych konfliktów psychicznych, których uświadomienie sobie w procesie psychoterapii daje możliwość ich rozwiązania. Wobec takich okoliczności lek przestaje być potrzebny i znika – podobnie jak gorączka zaczyna spadać gdy podamy właściwy lek na źródło infekcji. Tutaj takim lekiem jest poszerzanie świadomości w kierunku odkrycia właściwej przyczyny lęku. Im bardziej siebie rozumiem – tym bardziej nie potrzebuję się bać. Lęk w zaburzeniach lękowych często jest lękiem przed samym sobą, a właściwie przed nieznajomością siebie. To, co ukryte – często straszy. Odkryte, oswojone, zrozumiane – staje się niestraszne.
Jaką pomoc możesz otrzymać w gabinecie:
- diagnozę zaburzeń lękowych – “co tak naprawdę mi dolega?”
- doraźne metody radzenia sobie z lękiem
- zrozumienie przyczyn Twojego lęku
- obniżenie napięcia
- wyjście z błędnego koła lęku przed lękiem
- nabycie umiejętności tolerowania lęku